පායාලා ඔබ දුරින් රැඳී
එළිය දෙන්න සැමදා
දුක් සිසීකඩ විසිකරදා
සිනා වෙමුද රහසින්...
නිති දළුලන මේ අඳුර මැද
ඔබ මට පහනයි සැමදා
සුසුමන් ආවද වැල නොකැඩී
හසරැල් තෙරපා යටලා..
දුඹුලෙක නම් දෙහදක බැඳුම
නොසැලී ඉමි හිත තද කරලා
ඉටු කරමින් නිති ඔබේ වදන්
සඳට මා මහරු වූ නිසා..
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.