Sunday, May 22, 2022

~පෑහෙන නොපෑහෙන~

වැට පුරවාන වතුසුදු මල් පිපුණාට

කිරි කොක් රෑන් ගේ මුදුනින්  සැරුවාට 

පොහො දා හඳේ මුදු එළි බිම වැටුණාට

හද කලුවරයි මගෙ සත් අත දිලුනාට


හැමදා නියං එකදා වැහි වළාවේ

ගොවිඳා කවි ගැයූ හැටි ඒ පමාවේ

කවදා වැහි වහීදෝ දිවි තුලාවේ 

මහදා ඉඩෝරේ දුක ඉරි තලාවේ


මාහෙන් මහට ගතවෙන ජීවිත රෝදේ

දාහෙන් බත්වෙලා නෙක සම්මුති මැද්දේ

දෑහෙන් ගලයි දිය මැද ඉකිලන සද්දේ

පෑහෙන් නැති සෙනෙහෙ ලය මැද ගිනි වැද්දේ


-ගයනි-

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.