~කළණ මංජරී~

සිත්තම් ගුලෙක සිරකර සිත මනස දෙක..

ගෙත්තම් කලා සතුටින් සැම දින දෙකෙක...

මල්දම් ලෙසින පබඳිමි කවි කැඩපතෙක..

මිතුදම් වටී බරකට මහ ඇත් රජෙක...

හරි දේ හරි ලෙසත් වරදට මඟ ඇහිරූ..

රණ සේ දියෙන් කිරි වෙන් කරනා අයුරූ...

බොහොදේ කියාදී නොසැඟවු ගුණ මහරූ..

මිණි සේ වේය නුඹ හැර මට වෙන කවුරූ...

කවියෙකි කොනෙක දෑසකි දිවි එළි කරලූ..

චමියෙකි තැනෙක පසනෙකි පාලුව දුරලූ...

අරියෙකි රෝසියෙකි දුල තිලකය බඳු ලූ..

සචියෙකි නැවුම් කුසුමෙකි ඉසුරින් වටලූ...

~ගයනි~

පුන් සඳ

පායාලා ඔබ දුරින් රැඳී

එළිය දෙන්න සැමදා

දුක් සිසීකඩ විසිකරදා

සිනා වෙමුද රහසින්...

නිති දළුලන මේ අඳුර මැද

ඔබ මට පහනයි සැමදා

සුසුමන් ආවද වැල නොකැඩී

හසරැල් තෙරපා යටලා..

දුඹුලෙක නම් දෙහදක බැඳුම

නොසැලී ඉමි හිත තද කරලා

ඉටු කරමින් නිති ඔබේ වදන්

සඳට මා මහරු වූ නිසා..