දරා ගෙන ගලා ගෙන
සීරුවෙන් ඇද හැලුන
කොතෙක් බැලුවත් නෙතට
ඇති නොවෙන ඇල්ල නුඹ...
සෙනෙහසින් සීතලට
මීදුමෙන් මුව තැව්ව
දිවිය සරතැස නිව්ව
සොබාදම් දෙවිඳු නුඹ..
බොරලු පාරේ දිගට
තනිව ඇවිදන පයට
දැනෙන රිදුමට වඩා
ඇහෙන වදනුයි විසම...
මතක පිනි බිඳු මැදින්
කඳුලු සඟවන් නෙතින්
ඔබ නැතුව ඔබ එක්ක
හැමදාම හිඳිමි මම..
